REFERATY Z SOCJOLOGII

Michura

wrzucajcie tu swoje referaciki z socjologii.
A oto i moj w calosci zassany z neta Smile

[link widoczny dla zalogowanych]
pozdrawiam Twisted Evil

migotka · Gość

chyba macie na forum nowa twarz ktora wam filmiki porno wrzuca :] ciekawe czemu admin ja aktywowal ??

zoltans

natalia · Gość

Socjologiczne problemy instytucji turystycznych. Przedsiębiorstwo turystyczne- definicja instytucji.

Instytucja społeczna to zespół urządzeń, w którym wybrani członkowie grup otrzymują uprawnienia do wykonywania czynności określonych publicznie i interpersonalnie, dla zaspokojenia potrzeb jednostkowych i grupowych i dla regulowania zachowań innych członków grupy. A więc są to urządzenia, które zapewniają zaspokajanie potrzeb, a równocześnie zapewniają, że czynności prowadzące do zaspokajania potrzeb, przebiegające w ramach stosunków społecznych nie są dyktowane samowolą działających, ale są regulowane przez normy. Upraszczając instytucja społeczna jest to przyjęty, ustalony i trwały sposób zapewniania zachowań pożądanych i eliminacji zachowań niepożądanych.

Należy teraz zadać sobie pytanie jakie funkcje spełnia instytucja społeczna i czy instytucja turystyczna jako taka właśnie instytucja również je pełni. Funkcje instytucji społecznej:
• zaspokajanie potrzeb członków danej zbiorowości i realizacja celów grupowych:
nie ulega wątpliwości fakt, że instytucja turystyczna spełnia te funkcję przez podejmowanie działań takich jak np. organizacja imprez turystycznych, które umożliwiają zaspokajanie potrzeb turystycznych człowieka ( a potrzeby te to tzw. potrzeby powszechne- odczuwane przez wszystkich ludzi);
• funkcja regulacyjna- instytucje regulują działania członków danej zbiorowości w ramach stosunków społecznych tzn. zapewniają wykonywanie czynności pożądanych i eliminacji zachowań nie pożądanych:
instytucja turystyczna poprzez organizowanie np. imprez rekreacyjnych upowszechnia aktywny wypoczynek, któremu sprzyja regeneracja sił fizycznych i psychicznych człowieka jest to więc działanie jak najbardziej pożądane z punktu widzenia społeczeństwa (działanie prozdrowotne- pożądane) równocześnie ma miejsce eliminacja działań niepożądanych czyli w tym przypadku biernego wypoczynku;
• zapewnianie ciągłości zbiorowości, życia społecznego i kontynuacje czynności publicznych- mimo zmiany członków zbiorowości (np. śmierć) czynności ważne dla życia społecznego są w ramach instytucji stale wykonywane:
instytucja turystyczna zapewnia nam organizowanie np. wycieczek mimo zmian osobowych na miejscu organizatora;
• funkcja integracyjna- instytucje społeczne dokonują integracji dążeń, działań i stosunków jednostek i umacniają wewnętrzną spójność zbiorowości, przez kierowanie działaniami ludzi, przez represje działań antyspołecznych, są ośrodkami skupienia:
instytucje turystyczne poprzez swoje działanie np. organizowanie imprez turystyczno- krajoznawczych przygotowują młodego człowieka do życia w społeczeństwie, który wrasta w kolejne grupy społeczne, podczas takich wyjazdów człowiek uczy się współdziałania, życia w grupie , integruje się z innymi członkami grupy, wszystko to niejako spaja zbiorowość, eliminuje działania antyspołeczne.

Jedną z instytucji turystycznych, realizujących formy działalności turystycznej jest „przedsiębiorstwo turystyczne”. Jest to taka instytucja, która umożliwia realizację różnych form działalności turystycznej w wymiarze wieloaspektowym. Przedsiębiorstwo turystyczne to podstawowa jednostka organizacyjna prowadząca działalność gospodarczą, polegającą na odpłatnym świadczeniu usług uczestnikom różnych form i rodzajów turystyki.
Dokonując podziału przedsiębiorstw turystycznych można wziąć pod uwagę szereg kryteriów:
• przedmiot działalności usługowej:
- przedsiębiorstwa transportu turystycznego,
- przedsiębiorstwa prowadzące zakłady hotelarskie i gastronomiczne,
-biura podróży (jednostki pośredniczące między turystami a jednostkami oferującymi usługi turystyczne, organizujące różne imprezy turystyczne- sprawują one opiekę nad turystami),
- przedsiębiorstwa usług sportowo- rekreacyjnych,
- przedsiębiorstwa uzdrowiskowe o szerokim wachlarzu usług,
- przedsiębiorstwa zajmujące się informacją, promocją i reklamą turystyczną.
• przestrzenny obszar działalności jako kryterium wyodrębnienia wyróżnia przedsiębiorstwa na rynku turystycznym o zasięgu:
- lokalnym,
- regionalnym,
- krajowym,
- międzynarodowym.
• według kryterium rodzaju odbiorców turystycznych i miejsca dystrybucji, wyróżnia się przedsiębiorstwa:
- występujące w roli wytwórców usług turystycznych,
- zajmujące się pośrednictwem przy sprzedaży rożnych usług turystycznych lub organizowaniem imprez turystycznych.
• według kryterium własności można wyróżnić:
- przedsiębiorstwa o charakterze publicznym,
- przedsiębiorstwa komunalne,
- przedsiębiorstwa prywatne o różnych formach organizacyjno prawnych
- przedsiębiorstwa spółdzielcze.

Sensem istnienia każdego przedsiębiorstwa turystycznego jest jego produkt turystyczny. Produktem tym są wszystkie dobra i usługi kupowane w związku z wyjazdem poza miejsce stałego zamieszkania, zarówno przed rozpoczęciem podróży, w jej trakcie jak i w czasie pobytu poza miejscowością rodzinną.
Przedmiotem wymiany na rynku turystycznym a więc elementami składowymi produktu turystycznego są dobra i usługi trzech rodzajów:
a. dobra i usługi, dla których czynnikiem popytotwórczym jest wyłącznie turystyka (przejazdy, noclegi, mapy, foldery),
b. dobra i usługi, których zakup występuje w związku z uprawianiem turystki, ale które stanowią jedynie pewną substytucję konsumpcji w innych okresach oraz w innym miejscu (ubiór, gastronomia, transport itp.),
c. dobra i usługi, które zaspokajają te same potrzeby, zarówno turystów, jak i osób nie będących turystami (ochrona zdrowia, koszty leczenia, ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków itp.).
Z punktu widzenia turysty produkt turystyczny obejmuje całość przeżytego doświadczenia od chwili opuszczenia domu do chwili powrotu. Produkt turystyczny to specyficzny produkt konsumpcji. Cechy jakie wyróżniają go spośród innych materialnych produktów konsumpcji:
• jest konsumowany w miejscu wytworzenia- procesy produkcji i konsumpcji zachodzą zazwyczaj w tym samym miejscu i czasie;
• nie można go produkować na zapas ani magazynować- wielkość konsumpcji uzależniona jest więc bezpośrednio od wielkości aktualnego popytu, a pośrednicy nie dzielą z producentami ryzyka niesprzedanych zapasów.
• nie można go transportować- przetransportować należy za to nabywców produktu, aby w ogóle doszło do jego konsumpcji;
• w momencie zakupu nabywca nie ma możliwości zapoznania się z produktem- namiastką tego mogą być np. zdjęcia w katalogu (w rzeczywistości kupujemy jednak marzenia o urlopie, zapewnienia i obietnice dobrego wypoczynku czy wyobrażenia i stereotypy o miejscu docelowym);
• wymaga ponoszenia dość wysokich kosztów stałych związanych z tzw. byciem w gotowości do świadczenia usług (opłaty za wynajem pomieszczeń, zużytą energią, płace pracowników, umowy czarterowe itp.).

Jak już wspomniałam produkt turystyczny jest podstawą istnienia przedsiębiorstwa nie mogłoby ono jednak istnieć bez odpowiedniej jego organizacji. Organizacja to wyodrębniony prawnie i terytorialnie podmiot gospodarczy złożony z ludzi i zasobów techniczno- materiałowych, mających określoną strukturę skierowana na osiąganie przez siebie celów. Organizacja to także podział zadań w przedsiębiorstwie i określenie struktur organizacyjnych tzn. wydzielenie działów przedsiębiorstwa.
Przedsiębiorstwa turystyczne przybierają różne rozmiary i formy organizacyjne. Zależą one od szeregu czynników takich m.in. jak:
• rozmiary i struktura ruchy turystycznego,
• rozmiary, struktura, sezonowość i rozkład przestrzenny popytu na dobra i usługi turystyczne,
• komplementarność i substytucyjność usług turystycznych,
• zagospodarowanie turystyczne obszarów posiadających walory turystyczne,
• preferencje turystów;
• techniki obsługi turystów,
• rozmiary i stopień koncentracji zaplecza materialnego przedsiębiorstwa,
• poziom kwalifikacji zatrudnionego personelu,
• charakter rynku turystycznego i stopień jego konkurencyjności,
• dostęp do rynku kapitałowego,
• umiejętność zarządzania przedsiębiorstwem turystycznym. Jest to najważniejszy czynnik powodzenia przedsiębiorstwa na rynku jego konkurencyjność i rentowność działania.
Typologie określają kryteria specjalizacji tych przedsiębiorstw. W analizie każdego przedsiębiorstwa trzeba brać pod uwagę: system dystrybucji, rodzaj świadczonych usług oraz udział majątku trwałego i jego wpływu na funkcjonowanie danego przedsiębiorstwa.
Podstawową rolę w systemie podaży usług turystycznych odgrywają tour operatorzy oraz bezpośredni wytwórcy usług. Tour operator, który sam tworzy lub promuje swój produkt turystyczny, może organizować wycieczkę, pielgrzymkę, kongres, wczasy turystyczne itp. Działa w miejscu zamieszkania klienta, który stąd też rozpoczyna podróż turystyczną. Tour operator bierze odpowiedzialność za dany produkt, za jego przygotowanie poprzez komplementowanie części składowych produktu. Ma on samodzielny kontakt z wytwórcą, jednak często odbywa się on przy pomocy agentów lokalnych, tzn. biur podróży specjalizujących się w organizowaniu usług turystycznych (nocleg, wyżywienie, wycieczki) lub przy pomocy agentów regionalnych. Agenci regionalni muszą być doświadczonymi i zaufanymi usługodawcami. Ponoszą oni odpowiedzialność jedynie przed tour operatorem. W przypadku samodzielnej organizacji imprez tour operator sam zapewnia zestaw usług, tzn. sam organizuje środki transportu ludzi oraz sprzętu turystycznego, sam organizuje wyżywienie i noclegi, organizuje pilotów i przewodników, przedstawi nabywcom produkt i sprzedaje go. Promuje produkt uczestnicząc w targach, prezentuje go przy pomocy plakatów ogłoszeń itp. Sprzedaje produkt poprzez siec tworzona w kraju dystrybutora, jak i na terenach innych krajów. Sieć dystrybucyjna składa się z agentów lokalnych- biur podróży, które sprzedają produkt. Agenci posługują się materiałami promocyjnymi danego produktu i reklamują wyrób.

Przedsiębiorstwa turystyczne mają duże znaczenie w tworzeniu sieci obsługi turystycznej, w zakwaterowaniu, transporcie, wyżywieniu, organizowaniu programów lokalnych i rekreacji. Zapewniają one urozmaicenia wymagane przez popyt turystyczny. Ponadto zapewniają obsługę, kontakt z turystami oraz efektywniejsze wykorzystanie zasobów lokalnych. Przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej jest podstawowym jej ogniwem- jednostką, której działalność służy zaspokajaniu potrzeb.
W gospodarce Unii Europejskiej duże znaczenie odgrywają małe i średnie firmy, stanowią one dziś 95% wszystkich firm działających na obszarze UE. Jednym z kryteriów uznania firmy za małą lub średnią jest wielkość zatrudnienia. Małe przedsiębiorstwo to takie, które zatrudnia mniej niż 50 osób, zaś średnie- mniej niż 250 osób, duże powyżej 500 osób.
W gospodarce turystycznej za małą firmę uznaje się taką, która zatrudnia do 5 osób, zaś średnią do 20 osób.

Smiecha =) · Gość

55) CELE DZIAŁALNOŚCI TURYSTYCZNO- KRAJOZNAWCZEJ

Turystyka dzieci i młodzieży najczęściej kojarzona jest z tak zwaną działalnością
turystyczno- krajoznawczą. Celem działalności krajoznawczo- turystycznej prowadzonej
dla dzieci i młodzieży jest:
a) Poznawanie kraju, środowiska przyrodniczego, z uwzględnieniem tradycji
oraz zabytków sztuki i kultury, itp. . Istotna rolę w tej turystyce odgrywają tak zwane „Zielone szkoły”, gdzie dydaktykę przenosi się w plener.
b) Poszerzanie wiedzy z różnych dziedzin życia społecznego, gospodarczego
oraz kulturalnego.
c) Wspomaganie rodziny oraz szkoły e procesie oddziaływania wychowawczego.
d) Upowszechnianie u dzieci i młodzieży zasad ochrony środowiska naturalnego, a także umiejętności korzystania z zasobów przyrody.
e) Podnoszenie ich kondycji zdrowotnej oraz sprawności fizycznej.
f) Poprawa ich stanu zdrowia, a szczególnie dzieci i młodzieży z terenów zagrożonych ekologicznie.
g) Upowszechnianie form aktywnego wypoczynku i między innymi dzięki temu działanie przeciw patologiom społecznym.
Cele te są głównie realizowane przez Szkolne Koła Krajoznawczo- Turystyczne ( SKKT ) tworzone jako koła zainteresowań w szkołach, a także innych placówkach
oświatowo- wychowawczych.

56) TYPOLOGIA WYCIECZEK DZIECI I MŁODZIEŻY

Podstawową formą działalności turystycznej w grupach dzieci oraz młodzieży są wycieczki. Wycieczka to: krótkotrwała przechadzka, przejażdżka lub dłuższy wypad jednej lub większej liczby osób poza miejsce zamieszkania w celach poznawczych oraz wypoczynkowych.
Rozróżniamy takie wycieczki jak:
a) Krajoznawczo- turystyczną- nie wymagają przygotowania fizycznego,
ani specjalistycznego.
b) Przedmiotową- inicjowane i realizowane przez nauczycieli w celu uzupełnienia programu nauczania w ramach danego przedmiotu lub też przedmiotów pozalekcyjnych.
c) Wycieczki w ramach turystyki kwalifikowanej oraz obozy wędrowne, w których udział wymaga przygotowania, umiejętności w posługiwaniu się sprzętem turystycznym .
d) Imprezy krajoznawczo- turystyczne oraz turystyki kwalifikowanej, np. turnieje, konkursy, loty, itp.
e) Imprezy wyjazdowe, które realizują program nauczania w terenie.